امام صادق (علیه السلام) : فاطمه (علیها السلام) مقداری جو در خانه داشت و از آن کاچی تهیه کرد . چون آماده شد و آن را در برابر خود نهادند ( تا تناول کنند ) بینوایی از راه رسید و گفت : خداوند شما را رحمت کند . پس علی برخاست و یک سوم غذا را به او داد . دیری نپایید که یتیمی آمد و گفت : خدایتان رحمت کند . پس علی برخاست و یک سوم دیگر را به او داد . سپس اسیری از راه رسید و گفت : رحمت خدا بر شما باد . علی یک سوم باقیمانده را نیز بدو داد و خود هیچ از آن نچشیدند . پس خداوند سبحان این آیات را درباره ایشان فرو فرستاد و این آیات بر هر مؤمنی که به خاطر خداوند عزوجل چنین ایثاری کند نیز صادق است . (میزان الحکمه ح33)
