نظرات ياداشت ولايت معياري براي جلوگيري از افراط و تفريط

+ انديشه نو

در حسين انديشه کن!
مگر نه اين است که حسين، قرآن ناطق است و هر قصه از زندگي اش سوره اي و هر نفسش آيه اي؟!
رمضان بهار قرآن است و ياسين قلب آن. حسين را نيز- اين قرآن ناطق را- بهاري است و قلبي! سوره عاشورا قلب اين قرآن است و محرم بهار آن... عاشورا سوره آزادگي و مردانگي است؛ أفلا يتدبرون؟!...
عاشورا سوره فرياد است و بانگ أفلا يسمعون؟!..
عاشورا سوره اي است به پهناي آسمان، سوره اي که آيه آيه اش درس است و عبرت؛ أفلا يعقلون؟!...
هرگز آيا به چگونه يار گزيدن حسين انديشيده اي؟
يکي نفس نفس زنان و مشتاقانه مي دود؛ اما نمي رسد! يکي از حسين فراري است و اما حسين در پي اش مي رود، يکي تا صبح عاشورا در شک و دودلي است و آخر راه مي يابد، يکي تا ظهر عاشورا همراه حسين است و آخر جا مي زند! يکي از همان ابتدا با حسين است و يکي دمدمه هاي آخر به حسين مي پيوندد، يکي تا آخر مي ماند و يکي دم آخر مي برد!